maandag 16 mei 2011

A la recherche

En zo woon je bij paps en mams, en zo verhuis je naar Rotterdam.

Het is bijna rond. Het huis aan de Randweg is zo goed als voorzien van stroom, water stroomt al wel, morgen komen de meubeltjes en dan gaan we er zo snel mogelijk in!
Vandaag heb ik me aangemeld bij de gemeente, was zo gepiept. Nou het grote inpakken.

Wat heb ik veel boeken!!!

Wat heb ik veel spullen!!!

Maar het is wel leuk. En ook wel een klein beetje spannend. Want ja, het is toch een grote stap. Ook al wil ik hem al maanden zetten. En nu gaat het me lukken.
Aangezien er maximaal 15 mensen voor feesten/partijen aanwezig mogen zijn, gaan we de housewarming gewoon een beetje opdelen. 14 mensen per avond, een week lang feesten, dat klinkt mij als muziek in den ooren.

Snel meer!

dinsdag 10 mei 2011

Overheard @ AKO

Hoe kwam ik daar op?

Er is een site, genaamd Overheard @ New York. Mensen uploaden daar alledaagse straatgesprekken die op de een of andere manier zo komisch zijn dat ze niet overgeslagen kunnen worden.
Zo ook bij AKO. Als je op een metrostation werkt, kom je allerlei mensen tegen. 90% zijn forensen. Mensen naar werk, mensen van werk, mensen onderweg, mensen die arriveren. De andere 10% zijn mensen die bijvoorbeeld een pakje sigaretten nodig hebben, iets te drinken willen kopen of die gewoon hun dagelijkse krantje komen halen. Nu is het op metrostation Beurs vooral een komen en gaan van gokkers. Staatsloten, Lotto, Toto, Lucky Day, Dayzers, Krasloten, we hebben het allemaal. Het is om knettergek van te worden soms. Mensen die onze taal niet spreken moet je uitleggen dat ze een gratis lot gewonnen hebben, met andere cijfers dan eerst, ze hoeven niets te betalen, maar kunnen wel meedoen met de extra Euroloterij, maar moeten dan wel een euro bij betalen, want het gratis lot doet niet aan Euroloterij, maar ze mogen het ook zonder Euroloterij, dan is het lot echt helemaal gratis.
Begrijpt u het nog?

En dan is er de Staatsloterij. Grootste piramide-onderneming in de geschiedenis als je het mij vraagt. Het volk dat op 1 dag voor de trekking de winkel platloopt, is echt onvoorstelbaar. En degenen die weleens langs zijn geweest op Beurs weten hoe klein mijn winkeltje is. En reken maar dat ze allemaal weer terugkomen, 1 dag na de trekking. Wanneer mijn kassa dus leeg is...

We zijn officieel een leeswinkel. Tijdschriften, boeken. Helaas is dat niet onze grootste winstpost. We zijn een 'sigarenboer'. Een ouderwetse soort kruidenier, waar je eten, drinken, lootjes en peuken kunt kopen.

Lezer, begrijp me alsjeblieft niet verkeerd. Ik houd van mijn kleine zaakje. Als ik af en toe om 7 uur 's ochtends de winkel moet openen, kijk ik met heel veel liefde die zaak in als de lichten aangaan. Het is toch een beetje mijn winkeltje. Ja, het is goed toeven onder de grond.

Kom eens langs. Misschien krijg je zelf inspiratie voor een Overheard @ AKO. Tot die tijd blijf ik ze posten.