Je merkt toch aan veel dingen om je heen dat de wereld aan het veranderen is. Ineens ben je vierdejaars en ga je binnenkort afstuderen. Damn... Daarnaast ben je dan ook nog eens bezig om aangenomen te worden op een nieuwe vier jarige voltijd opleiding. Damn... Maar daar zit 1 troost in, als DK nou ook volgend jaar weer gaat studeren, zijn we tegelijkertijd klaar. Montréal, here we come!!!
Maar ook buiten mijzelf verandert er veel. Nederland is niet meer tolerant. Punt. Meer wil ik er niet over zeggen.
Mensen zijn ineens zwanger en shit. Dat is soms weleens schrikken, maar vaak ook wel tof. Toch een nieuwe generatie die eraan komt. Best wel grappig. Nu moet ik nog oom worden. Dat lijkt me tof. 'Oom Thijs'. Hehe. Dat is best leuk.
Mensen gaan samenwonen en trouwen en alles. Mij nog niet gezien hoor. Ik moet eerst maar eens uit dit huis zien te komen. Maar ja, geen monnaie he. Dan is het al snel lastig.
De wereld is aan het veranderen. Maar niet ten goede. Laatst in de Groene Amsterdammer een artikel met een groene en een rechtse politicus. De groene zegt dat we harder moeten werken aan het milieu. Kan ik me in vinden. De rechtse zegt dat 'de bomen nog nooit zo gegroeid hebben en het gras nog nooit zo groen is geweest.' Ehmm.. excuse you? Kijk even naar buiten! Groen? De wereld om ons heen is asgrauw aan het worden! Het is een samengesmolten teringbende van uitlaatgassen, broeikasgassen en darmgassen! Niks groen!
Optimisme is een schone zaak, maar dit slaat echt nergens op. Het gaat niet goed met de wereld, en je bent een oliedomme struisvogel als je roept van wel.
Daarom zal ik (mocht ik ooit nog eens een rijbewijs scoren) nooit iets anders dan hybride/elektrisch gaan rijden. Een Honda Civic Hybrid of een nieuwe Prius? Vind ik geen slechte keus. Hell yeah, gimme one. Zelfs de Honda Insight vind ik wel kunnen. In Amerika zijn nog veel meer hybrides op de markt. Dus, Darshan, we moeten. Of we nou willen of niet. Willen we gewoon hybride rijden én keus hebben tussen meerdere toffe modellen, moeten we naar de US. Ik wilde het eigenlijk niet, begon Nederland wel tof te vinden, maar er zit niks anders op.
6 februari: 1e ronde Arnhem
Maart: 2e ronde Amsterdam
14, 15, 16 april: voorstellingen 'Geef Me Vleugels' in Amersfoort (Komt allen!)
zondag 31 januari 2010
vrijdag 15 januari 2010
De Roy
Edwin. Wat een ongelooflijk figuur.
Ik zit Pauw & Witteman te kijken, met een glaasje whiskey erbij, niks aan het handje. Komt ie. Edwin de Roy van Zuydewijn. Ex-prins. Ex-man van het kleinste prinsesje wat we hebben. De cocktail. Margarita. Cocktail is wel lekker, het prinsesje iets minder...
Hij zit daar omdat hij een juridische zaak had aangespannen, omdat ze zouden zijn afgeluisterd. Met een schroefje ofzo. Et cetera. Ze zijn inmiddels gescheiden, De Roy heeft nog steeds geen baan (hehe, wat een luiwammes, zou hij een uitkering krijgen) en hij roept nu tegen iedereen die het wil horen dat hij systematisch tegengewerkt wordt. Door wie, vraag je je misschien af. Ja, goeie vraag. Hij zegt door de media, door de leidinggevenden van bedrijven en door de regering. Oké, ten eerste, als je de media tegen je in het harnas jaagt, bent je de lul. Dan gaan ze er ook alles aan doen om je te sarren. Kijk naar Louis van Gaal. Leidinggevenden van bedrijven? Laat me niet lachen. Die hebben echt wel wat beters te doen dan zich bekommeren om een narcistische aandachttrekker als Edwin. En de regering? Die hebben het echt veel te druk met gesodemieter over de Irak-oorlog. Die gaan echt geen spoeddebat beleggen om te praten over hoe slecht het wel niet gaat met de Nationale Huilbaby.
Ik zeg: Edje, stel je niet zo aan. Hij brulde iets over een baan in het buitenland. Heel goed. Blijf daar dan. We moeten je hier niet. Dat zegt de Nationale Ombudsman, dat zeggen wij. Superdoei, nou wegwezen.
Voor mij is er maar 1 De Roy van Zuydewijn. Namelijk H.J. de Roy van Zuydewijn, die Shakespeare heeft vertaald en daar de Martinus Nijhoff prijs voor heeft gekregen.
Ik zit Pauw & Witteman te kijken, met een glaasje whiskey erbij, niks aan het handje. Komt ie. Edwin de Roy van Zuydewijn. Ex-prins. Ex-man van het kleinste prinsesje wat we hebben. De cocktail. Margarita. Cocktail is wel lekker, het prinsesje iets minder...
Hij zit daar omdat hij een juridische zaak had aangespannen, omdat ze zouden zijn afgeluisterd. Met een schroefje ofzo. Et cetera. Ze zijn inmiddels gescheiden, De Roy heeft nog steeds geen baan (hehe, wat een luiwammes, zou hij een uitkering krijgen) en hij roept nu tegen iedereen die het wil horen dat hij systematisch tegengewerkt wordt. Door wie, vraag je je misschien af. Ja, goeie vraag. Hij zegt door de media, door de leidinggevenden van bedrijven en door de regering. Oké, ten eerste, als je de media tegen je in het harnas jaagt, bent je de lul. Dan gaan ze er ook alles aan doen om je te sarren. Kijk naar Louis van Gaal. Leidinggevenden van bedrijven? Laat me niet lachen. Die hebben echt wel wat beters te doen dan zich bekommeren om een narcistische aandachttrekker als Edwin. En de regering? Die hebben het echt veel te druk met gesodemieter over de Irak-oorlog. Die gaan echt geen spoeddebat beleggen om te praten over hoe slecht het wel niet gaat met de Nationale Huilbaby.
Ik zeg: Edje, stel je niet zo aan. Hij brulde iets over een baan in het buitenland. Heel goed. Blijf daar dan. We moeten je hier niet. Dat zegt de Nationale Ombudsman, dat zeggen wij. Superdoei, nou wegwezen.
Voor mij is er maar 1 De Roy van Zuydewijn. Namelijk H.J. de Roy van Zuydewijn, die Shakespeare heeft vertaald en daar de Martinus Nijhoff prijs voor heeft gekregen.
zaterdag 9 januari 2010
The New Year
2010 is officieel negen dagen oud. En negen dagen zijn het zeker geweest.
Ik ben weer begonnen met school en dergelijke (waaronder mijn ondernemingsplan van vorig jaar, wat nu af is, kudos for me!) en met repeteren voor mijn stuk.
En weet je, het gaat lekker. Het gaat goed. Alles is een beetje rustig, ik heb af en toe wat dagen vrij, heb af en toe even niks te doen, even een boek lezen, en you know, just living the moment.
Maar binnenkort... gaat het hele circus van start.
16 januari: auditie in Amsterdam. Toneelschool. Ik knijp hem als een motherfucker, want ja, je weet het niet hè. Dan begint over een paar weken het afstudeergeweld. Ook daarvoor ben ik niet echt klaar. Ik heb nog steeds geen idee, maar moet er toch wel aan gaan zitten. Dan, over 4 weken, auditie in Arnhem. Ook daar is het een grote zwarte vlek. Wat kan ik verwachten? Nog nooit auditie gedaan daar, dus ja... Spannende tijden dus!
Maar op de één of andere manier, is het ook wel positief spannend. Een beetje excitement, weet je? Een beetje spanning, zodat ik weer wat adrenaline kan voelen. Chillen is leuk, maar weken achtereen? Hell no. Niks voor mij. Dat avontuur roept me dude!
Ik houd iedereen op de hoogte van de voortgang uiteraard. The countdown has begun.
Ik ben weer begonnen met school en dergelijke (waaronder mijn ondernemingsplan van vorig jaar, wat nu af is, kudos for me!) en met repeteren voor mijn stuk.
En weet je, het gaat lekker. Het gaat goed. Alles is een beetje rustig, ik heb af en toe wat dagen vrij, heb af en toe even niks te doen, even een boek lezen, en you know, just living the moment.
Maar binnenkort... gaat het hele circus van start.
16 januari: auditie in Amsterdam. Toneelschool. Ik knijp hem als een motherfucker, want ja, je weet het niet hè. Dan begint over een paar weken het afstudeergeweld. Ook daarvoor ben ik niet echt klaar. Ik heb nog steeds geen idee, maar moet er toch wel aan gaan zitten. Dan, over 4 weken, auditie in Arnhem. Ook daar is het een grote zwarte vlek. Wat kan ik verwachten? Nog nooit auditie gedaan daar, dus ja... Spannende tijden dus!
Maar op de één of andere manier, is het ook wel positief spannend. Een beetje excitement, weet je? Een beetje spanning, zodat ik weer wat adrenaline kan voelen. Chillen is leuk, maar weken achtereen? Hell no. Niks voor mij. Dat avontuur roept me dude!
Ik houd iedereen op de hoogte van de voortgang uiteraard. The countdown has begun.
Abonneren op:
Posts (Atom)