Afstuderen

En dan leg je ineens de laatste hand aan je scriptie, en is ie af...

Wat een leegte! Maar ook grappig dat de druk en spanning er niet in 1 keer af is. Dat komt natuurlijk ook door het feit dat ik nog een onderzoek heb lopen (Handboek Creatieve Therapie), dat ik een dramapresentatie heb, mezelf heb over laten halen om mee te doen met een voorstelling (Bérénice, waarvoor ik zondag om 6:00 uur op moet), én ik over een paar weken voor 2 maanden vertrek naar Frankrijk.

Maar het leven lacht me toe. Ik bedoel, een paar dagen geleden zat ik mezelf nog af te vragen wat ik wilde gaan doen na de zomervakantie. Ik had een gesprek met Ragnhild (oud-docent, die gewoon eens eerlijk is) waarna ik serieus aan het overwegen was om er maar mee te kappen. Gewoon het toneel vaarwel zeggen. Want om eerlijk te zijn: aangenomen worden op de toneelschool is fantastisch, maar ook doodeng.
Maar het is vooral fantastisch! Als iemand vanaf september aan me vraagt: "Wat doe je nu eigenlijk?" kan ik antwoorden: "Oh, toneelschool." Hehe.

Lieve mensen, bedankt voor alles, we gaan ervoor. Summertime!

Dromen

Dromen doe ik al sinds ik heel erg klein ben.

Daardoor weet ik dat dromen én gezond is, én levensgevaarlijk. Jezelf ideeën in je hoofd planten over dat je misschien wie weet ooit zou het nog wel eens aangenomen zou kunnen worden op een toneelschool, dan neem je een gok.

Dromen najagen is gezond.

Dromen als realiteit gaan beschouwen, is gewoon dom.

Maar je moet nooit ophouden met dromen.

Heb ik ook niet gedaan. Zelfs niet nadat ik met een oud-docent van me een gesprek had, waarbij ik de gedachte kreeg 'wil ik eigenlijk wel acteur worden?'

Aangenomen worden op De Acteerschool Rotterdam is deel 1 van de droom.

Maar ook, jezelf aan kunnen kijken in de spiegel en kunnen zeggen: "I did it."

However, The Beatles zongen het al: I get by with a little help from my friends.

Mensen die niet ophielden met geloven in mij: mijn nederige dank.

Praise God.

Afstuderen

Wat is dat toch een raar fenomeen. Afstuderen.

Je hebt een paar weken ontzettend veel stress (geloof me, je wordt er niet vrolijk van), om vervolgens klaar te zijn. Met je studie. Pats boem. Klaar. Papiertje en gaan.

Zo'n raar idee! Wat moet je gaan doen dan?

Niet dat ik geen ideeën heb:

- Acteerschool

- Trainingsacteur worden

- Theaterworkshops geven in Zeeland

- Engels les geven in China

- Wereldreis

- Ontwikkelingswerk in Afrika

Plaats in de reacties wat jij het beste idee vindt. Wie weet ga ik er wat mee doen...

Track: Cultural Vibe - Ma Foom Bey

Politiek

Onlangs met een maat een briefwisseling gehad over socialisme.

Hij is een fanatiekeling, zo mag ik het wel zeggen, en heeft me laten zien dat er andere dingen op deze wereld zijn dan alleen maar onze zogenaamd 'geslaagde' westerse samenleving.

Hij liet me nadenken over de maatschappij en de wereld waarin we momenteel leven, en ik kon alleen maar tot de conclusie komen: op dit moment werkt het niet, in het verleden werkte het niet, zal het ooit gaan werken?

Je zou bijna gaan denken dat ik een pessimist ben geworden, maar niets in minder waar! Ik zie namelijk ook alle goede dingen die deze wereld ons te bieden heeft, en ben ervan overtuigd dat we deze positiviteit wat meer uit moeten dragen naar elkaar. Uiteraard heeft dit ook te maken met positieve psychologie. 75 % van alle doen en laten van de mens zit tussen je oren. Je goed voelen over jezelf, je gezond voelen, gezond leven, denken aan je medemens, het is allemaal een kwestie van uitstraling. En daar heeft zoiets als The Secret geen f___ mee te maken. Die richt zich alleen maar op de 'Law of Attraction'. Als het gebracht zou worden als een pamflet voor meer positieve psychologie, zou het geen bestseller geworden zijn, maar zou iedereen er wat aan gehad hebben. Maar goed, zo denk ik dan weer.

Afstudeerstress krijgt de komende weken een hoogtepunt.

Ik ga weer aan het werk.

Salut!

School

Weer terug op school, na de week even niet. Maar damn, wat raak je er vreselijk snel uit als je even niet gaat!
Zoals jullie weten, was ik voorheen een luie ass die wachtte tot het aller- aller- allerlaatste moment met het starten aan een project. Dan ging ik 1 week als een trein, maakte alles af, was 3 dagen ziek en dan begon het hele verhaal weer van voren af aan. Maar not anymore!
Ik plan, ik werk elke dag een beetje, zorg ervoor dat dingetjes netjes af zijn en ben punctueel om 9:30 op school (zelfs nu ik geen les heb).

Maar het wil nu gewoon even niet! En dan is frustrerend, zeker als je bedenkt dat over 2 weken alles af moet zijn. Mijn leven over 2 weken:
- 22 mei: auditie
- 23 mei: als ik geluk heb, nog een auditie
- 25 mei: inleverdatum scriptie
- 28 mei: inleverdatum essay
- 28 mei: eindpresentatie drama
Dus alles in 1 week! Maar, we geven nooit op. We komen er wel. Auditie knallen, scriptie afmaken, allesj komt goed (in Najib-taal).

Maar een beetje steun is welkom!

Berlijn & steekkaarten

Beste lezer,

Ditmaal een blog in briefvorm. Niet omdat me dat nou zo vreselijk interessant leek of überhaupt boeiend, maar gewoon omdat ik daar zin in had.

Zoals je na het lezen van deze zin weet, ben ik zojuist teruggekeerd uit Berlijn. Berlijn is de hoofdstad van Duitsland en is zo ongeveer de stad met de meeste historie ter wereld. Wat daar allemaal gebeurd is, niet voor te stellen. De Weimar Republiek is er uitgeroepen, Hitler nam er officieel de macht, het is vrijwel volledig platgebrand tijdens WOII, er heeft een jaar of wat een enorme muur dwars doorheen gelopen en is daarna nooit meer helemaal de oude geworden. Inmiddels is het één van de centra van 'hip' Europa en kun je je niet meer vertonen als je er niet geweest bent. Ik persoonlijk vind het gewoon een supertoffe stad, omdat er zo vreselijk veel te zien is.

We zaten weer (net als vorig jaar) in Prenzlauer Berg, een wijk vlakbij Mitte. Oftewel, voormalig Oost. In het 'goede' gedeelte van de stad dus. Niet omdat ik zo socialistisch gezind ben, maar simpelweg omdat er in Oost veel meer te beleven valt. West is het toppunt van modernistisch kapitalisme, met zijn Potsdamer Platz en ambassadewijk in Tiergarten. Oost daarentegen is met Unter Den Linden, het Museuminsel en de Fernsehturm een parel in het oog van de toerist.

Ik heb bij KaDeWe, het Kaufhaus des Westens (grootste warenhuis van Europa) een pakje met steekkaarten gekocht. Toch maar eens schrijven op zijn Nabokov's. Ben ermee begonnen, het is niet zo'n spannende ervaring als je zou denken.

Lieve lezer, ik heb je veel te vertellen over Berlijn. Maar ik wil je vooral zeggen, als je een citytrip in Europa wilt gaan maken, en Berlijn zit bij de keuzemogelijkheden, overweeg het dan nog eens. Je zult er geen spijt van krijgen.

Gegroet,

T.

Berlin

Morgen ga ik terug naar de Heimat.

Terug naar de plaats waar de geschiedenis zo ongelooflijk zijn littekens heeft achtergelaten, dat je het op straat praktisch kunt ruiken. Waar oud en nieuw door elkaar heen scheuren als een olievlek voor de kust van Louisiana. Waar ze van de Koude Oorlog een toeristische attractie hebben gemaakt; bij Checkpoint Charlie kun je op de foto met zogenaamde 'soldaten' en is er een vreettent die 'Snackpoint Charlie' heet. Waar ze oeroude gebouwen afwisselen met hypermoderne (Berliner Dom en het Sony Center). Waar Hitler door de straten heeft gekruist, net als Kaiser Wilhelm, Marlène Dietrich, John F. Kennedy, Ronald Reagan, Mikhail Gorbatsjov, David Bowie en vele anderen.

"Ich hab noch einen Koffer in Berlin" en daarom ga ik terug. Berlijn bruist, het kolkt, het stoomt, het pompt, het racet, het verwildert, het overweldigt, het verwart.

Daarom houd ik er zo van.

Berlin, jetzt geht's los!

Q

Rotterdam.

Normaliter een stad vol zooi, troep, trams en een occasional mooi oud pand.

Maar op 30 april verandert Rotterdam.

Een transformatie.

Een gigantische troep van het grootste schuim van de stad, wat normaal gesproken verblijft in de diepst weggestopte krotten en krochten, hoeken, gaten en verlaten antikraakpanden, trekt massaal met een nog grotere gigantische troep ZOOI richting de plaatsen waar de vrijmarkt gehouden wordt. Er worden schoenen uitgestald, oude kleding, voedsel, boekjes, lampen, kasten, vreten, schilderingen, borduurwerken, videogames, koek&zopie, kaas, koekhappen, spijkerpoepen, zakdansen, buurmannetje-pesten-met-schreeuwen-alles-voor-10-cent-! en ga zo maar door.

Het is een ongelooflijke chaos.

De mensen die zich distantiëren van de vrijmarkt begeven zich naar de Beurs en omgeving. Daar staan namelijk 'indianen', die feitelijk gesproken hun eigen vrijmarkt staan te houden. De ene indiaan staat muziek te maken met een schitterende tooi op zijn hoofd en échte 'tribal' schilderingen op zijn gezicht; de andere indiaan heeft een stalletje met Michael Jackson t-shirts; de volgende verkoopt echte indiaanse genuine handmade Korean armbandjes met teksten als 'Club Brugge' en 'Standard Luik' (dat je ook denkt, anders maak je bandjes met 'Sparta')...

Kortom, het is weer Queensday Title Wave!

Aan mij niet besteed. Bij Dorian koninginnenacht doorgebracht, met Kolonel Puf en veel bier; gisteren overdag uitgebrakt, om vervolgens de wijn weer op te pakken bij Ana, samen met haar, Rodney en oude metal.

Toch wel leuk, zo'n dag.