Dromen

Dromen doe ik al sinds ik heel erg klein ben.

Daardoor weet ik dat dromen én gezond is, én levensgevaarlijk. Jezelf ideeën in je hoofd planten over dat je misschien wie weet ooit zou het nog wel eens aangenomen zou kunnen worden op een toneelschool, dan neem je een gok.

Dromen najagen is gezond.

Dromen als realiteit gaan beschouwen, is gewoon dom.

Maar je moet nooit ophouden met dromen.

Heb ik ook niet gedaan. Zelfs niet nadat ik met een oud-docent van me een gesprek had, waarbij ik de gedachte kreeg 'wil ik eigenlijk wel acteur worden?'

Aangenomen worden op De Acteerschool Rotterdam is deel 1 van de droom.

Maar ook, jezelf aan kunnen kijken in de spiegel en kunnen zeggen: "I did it."

However, The Beatles zongen het al: I get by with a little help from my friends.

Mensen die niet ophielden met geloven in mij: mijn nederige dank.

Praise God.