Blues

De blues.

Wat een waanzinnige uitvinding. Wat een emotie. Wat een ellende.

De ideale muziek voor mensen die eens lekker willen zwelgen in pijn en verdriet. Is niet verkeerd. En wat zijn er prachtige composities gemaakt. Eric Clapton, Robert Johnson, John Lee Hooker, B.B. King, Jimi Hendrix, allemaal briljante bluesmuzikanten.

Ontstaan in de 'deep south' in de V.S. aan het einde van de negentiende eeuw, is de blues nog altijd een geliefd medium om 'sorrow' in kwijt te kunnen. Lekker muziek maken en tegelijkertijd kunnen huilen om je verdriet, het is een ideale combinatie. De oorsprong ligt in het einde van de lange periode van onderdrukking en slavernij van de afro-amerikaanse bevolking. Door te zingen over hun pijn en ellende deelden ze hun onvrede en ongeluk; daarnaast kregen ze zo nieuwe energie voor een nieuwe dag.

Vandaag de dag is de blues meer wijdverspreid. Iemand als John Mayer speelt niet onverdienstelijk bluesgitaar en weet vele critici de mond te snoeren. Ouwe knar Eric Clapton maakt prachtige blues.

En wat houd ik van blues. De kracht ligt hem in de eenvoud. De eenvoud van teksten ("I am so unhappy") en composities (bluesschema's van twee akkoorden) zet je op het verkeerde been. Je realiseert je niet, totdat je het hoort, hoe emotioneel sommige stukken zijn. Dan hoor je de grommende klank van een elektrische gitaar of de helle klank van een stem en je wordt onherroepelijk meegezogen.

Nu hoor ik u denken, beste lezer, dat u wel een voorbeeld zou appreciëren. Dat snap ik. Komt 'ie.

Jimi Hendrix - Midnight Lightning
Eric Claption - Walkin' Blues
John Lee Hooker - Bluebird
Robert Johnson - They're Red Hot
Jimmie Vaughan - Dengue Woman
B.B. King - The Thrill Is Gone

Have fun!